بررسی آزمایشگاهی اثر غلظت و جنس نانوسیال بر جوشش استخری

در سال های اخیر مطالعات زیادی در مورد استفاده از نانوسیال روی جوشش استخری انجام شده که نتایج متناقضی در این مورد ارائه شده است. در این مقاله انتقال حرارت جوشش استخری نانوسیال آب-آلومینا در دمای اشباع با غلظت های حجمی مختلف 0025/0 تا 1 درصد، و آب-تیتانیا با غلظت های 0025/0 ، 01/0 و 25/0 درصد حجمی به صورت آزمایشگاهی بررسی شده است. به همین منظور یک دستگاه آزمایش طراحی و ساخته شد. قطعه ی مورد آزمایش یک هیتر استوانه ای از جنس برنج با زبری 2/0 میکرومتر می باشد. این آزمایش ها برای بررسی تأثیر غلظت و جنس نانوسیال بر ضریب انتقال حرارت جوشش استخری سطح برنجی انجام شده اند. نتایج نشان دادند که با افزودن ذرات نانو به سیال پایه آب خالص، ضریب انتقال حرارت کاهش می یابد. در یک شار ثابت، با افزایش غلظت نانوسیال آلومینا از 0025/0 تا 01/0 درصد حجمی ضریب انتقال حرارت کاهش و با افزایش بیشتر غلظت آن از 01/0 تا 1 درصد حجمی، ضریب انتقال حرارت افزایش می یابد. نانوسیال تیتانیا رفتار بدتری نسبت به نانوسیال آلومینا از خود نشان داد و باعث کاهش بیشتر انتقال حرارت جوششی و افزایش بیشتر دمای سطح جوشش در یک شار ثابت شد.